Naród Polski wielokrotnie doświadczał szczególnej opieki Matki Bożej, np. podczas potopu szwedzkiego. Po cudownej obronie Jasnej Góry król Jan Kazimierz 1 kwietnia 1656 r. uroczystym aktem oddał naszą ojczyznę pod opiekę Matki Bożej i ogłosił Ją Królową Korony Polskiej. Papież Pius XI ustanowił święto Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, które jest obchodzone 3 maja dla upamiętnienia uchwalenia Konstytucji 3 maja. Jan XXIII ogłosił Maryję Królową Polski i główną patronką kraju.
Dzisiaj nie tylko dziękujemy Bogu za niezwykłe wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny Królowej, lecz także prosimy Ją, aby wyjednała nam łaskę pamięci, że należymy do narodu, który ma tak wspaniałą Orędowniczkę w niebie. Maryja doznaje wyjątkowej czci na Jasnej Górze, którą św. Jan Paweł II określił jako miejsce, gdzie bije serce narodu. Niech więc nasze życie, nasze codzienne świadectwo głębokiej wiary będzie czytelnym znakiem dla innych.
Słowo Boże przewidziane na dzisiejszą uroczystość wskazuje na rolę Maryi w naszym życiu. Jej znaczenie obrazuje wizja z Apokalipsy według Świętego Jana. Dzięki fiat Maryi dopełnia się wcielenie Syna Bożego. Bogurodzica jest także obrazem Kościoła, który zmaga się nieustannie ze złym duchem.
Maryja zajmuje szczególne miejsce w królestwie swojego Syna, które jest królestwem światłości wiecznej, odkupienia i świętości. Ewangelia odwołuje się do jednych z ostatnich słów Pana Jezusa wypowiedzianych przed śmiercią na krzyżu, w których Zbawiciel powierza swego ucznia Matce, a uczniowi powierza swą Matkę. Ten gest staje się symboliczny dla wszystkich uczniów Chrystusa.
Niech usłyszane dziś słowo Boże poprowadzi nas do zażyłej więzi z Maryją, abyśmy zaprosili Ją do naszego życia.